De reis is begonnen
Door: Michiel
Blijf op de hoogte en volg Michiel en Eva
20 November 2012 | Swaziland, Mbabane
Vorige week dinsdag stond het wekelijkse etentje met de artsen (plus aanhang) weer op de agenda. Voor Eva en mij was het de laatste keer, dus de beurt was aan ons om te koken. We konden er natuurlijk niet onderuit om een pancake night te organiseren. Voor twintig mensen pannenkoeken bakken kost nogal wat tijd dus rond half 5 vlogen de eerste pannenkoeken al door de lucht, en om 7 uur werden de eerste hongerige buikjes gevuld. Bijna negen liter beslag bezorgde ons een gezellige avond – de laatste liter zou later nog voor een leuke verrassing zorgen, daarover straks meer. Woensdag was Eva's laatste dag in het ziekenhuis en heb ik nog een bezoekje gebracht om de chaos met eigen ogen te zien.
Donderdagochtend vertrokken we richting Crocodile Bridge, een van de ingangen van Kruger Park, waar we met Marije en Stefan hadden afgesproken. Vlak voor de grens met Swaziland misten we een afslag. Toen we omkeerden werden we aangehouden door een 'big momma' in legerkleding. Waarom we zojuist niet waren gestopt bij het stopbord. We moesten uitstappen en als kleine kinderen maar even naar het bord gaan kijken. We werden uitgehoord en moesten onze bagage laten zien. Toen ik de 'mijn vriendin is een dokter'-kaart speelde bleek er ineens geen enkel probleem meer te zijn en mochten we direct doorrijden.
Het volgende obstakel was de grens van Swaziland. Ik zal in het kort uitleggen hoe het er daar aan toe gaat. Eerst krijg je een papier en moet je van twee verschillende balies een stempel zien te krijgen: één dat je niks hebt aan te geven, één dat je ZA verlaat. Bij een slagboom geef je dat papier weer af en controleren ze de auto (door ernaar te kijken ofzo, we hoefden de auto niet eens uit). In het volgende gebouw krijg je een stempel in je paspoort dat je Swaziland in wilt en dat je toegelaten wordt. Ten slotte koop je een permit voor de auto.
Na Swaziland te hebben doorkruist wilden we aan de andere kant ZA weer in, en konden we dus weer opnieuw beginnen. Om het extra moeilijk te maken wilden we hierbij ons visum voor ZA laten verlengen. Eva wil wat langer blijven zodat ze nog een extra coschap kan doen op de anesthesiologie, en ik kan dan direct vanuit hier doorvliegen naar Dubai. Verbazingwekkend genoeg ontvingen we deze stempel zonder al te veel moeite. We hebben meteen tickets geboekt voor Eva: 20 januari vliegt ze naar Dubai en 26 januari terug naar Nederland.
Met Marije en Stefan verbleven we in een hostel naast het Kruger Park, waar we alvast een voorproefje kregen op een superleuk weekend. Giraffen en zebra's stonden aan de andere kant van de rivier te grazen. De volgende ochtend zijn we op tijd het park ingegaan. We waren nog geen kwartier binnen of we stonden al in een soort van file. Enigszins leuk aan de files in Kruger, is dat ze vaak worden veroorzaakt door een interessant dier. Zo ook hier: een drietal leeuwen passeerde ons in de bosjes. Helaas was het dringen voor een leuke foto, dus al snel besloten we maar door te rijden en van de grote weg af te gaan. Niet veel later zagen we een olifant die ons een mooie show gaf door zichzelf met modder te bespuiten. Vervolgens gooide Marije haar haviksogen in de strijd en spotte op afstand een luipaard die in een boom net zat te genieten van zijn lunch. Onze big five (leeuw, luipaard, olifant, neushoorn, buffel) was compleet.
Nadat we hadden ingecheckt bij onze tent in een van de rest camps, zijn we nog een stuk gaan rijden. Tegen het einde van de route kwamen we een eekhoorn op de weg tegen. Die hadden we nog niet eerder gezien, dus pas na een aantal foto's te hebben gemaakt wilden we weer verder rijden. Op dat moment besloot een luipaard recht voor ons de weg over te steken om vervolgens weer achter de struiken te verdwijnen. 's Avonds hebben we nog een night tour gedaan, waarna we weer wat dieren op onze lijst konden afstrepen.
Zaterdagochtend vertrokken we richting het zuiden en hoefden we niet lang te wachten tot we drie leeuwen langs de kant van de weg tegenkwamen. Het werd nog leuker toen er een safariauto langs kwam vol Nederlanders die op zijn 'asociaal Nederlands' even ongewild verslag deden van de leeuwen. 'Kijk die leeuw eens liggen met zijn poten omhoog.' 'Jáá, wat zou jij doen als het zo warm was.'
's Avonds ruilden we Kruger Park in voor Hazyview, vanaf waar we zondag de panorama-route hebben gereden. Maar voordat we weg konden bracht de overgebleven liter pannenkoekenbeslag ons nog een kleine verrassing. Door een sissend geluid van onder de stoel vlogen we alle vier de auto uit. De laatste fles beslag was tijdens het uitladen van de auto blijkbaar onder de stoel gerold, en was gedurende vijf dagen behoorlijk gaan gisten. Een half uur en flink wat schoonmaakmiddel later konden we dan toch vertrekken, hoewel de auto waarschijnlijk nooit meer hetzelfde zal ruiken.
De Lonely Planet beschrijft de panorama-route als een mooie trip met veel watervallen en uitkijkpunten. Maar die Afrikanen zijn zo dom nog niet, en vragen bij iedere lokatie steeds een paar rand toegang. 's Middags gingen we braaien bij de Blyde River Canyon. Tijdens het aanmaken van de braai vocht Eva een gevecht uit met de apen. Toen ze voor de keuze kwam tussen de chips of de zak broodjes koos Eva voor de chips en de apen voor de broodjes. In een moedige poging van Stefan om de aap uit zijn boom te schudden propte de aap zijn mond vol met brood en gooide de rest naar beneden, waarna de andere apen weer achter Stefan aan kwamen. Het was hilarisch en dat vonden ook alle Afrikanen die ons uitlachten.
's Avonds zijn we uit eten geweest en werden Stefan en ik nog even flink ingemaakt met Tichu, we moesten het bekopen met een verlies van 1000 tegen 50. Blijven oefenen Stefan... Nadat we maandagochtend hadden ontbeten met pannenkoeken moesten Stefan en Marije vertrekken naar het vliegveld. Het was echt een ongelofelijk leuk weekend waarin we veel hebben gezien en gedaan maar nog veel meer gelachen, we missen jullie hier nu al!
Onze navigatie stond wederom ingesteld op Budget om onze auto om te ruilen. Deze keer maakte de auto een raar geluid tijdens het rijden. Zonder enige moeite kregen we een nieuwe Corolla en konden we onze reis voortzetten richting het zuiden. Afgelopen nacht hebben we voor het eerst gekampeerd, net boven Swaziland, en nu zitten we op een camping in Swaziland zelf. Waar we verder nog heen gaan zal de tijd leren, maar het wordt vast en zeker een heel avontuur.
P.S. Gefeliciteerd met je verjaardag Berend!!!
Donderdagochtend vertrokken we richting Crocodile Bridge, een van de ingangen van Kruger Park, waar we met Marije en Stefan hadden afgesproken. Vlak voor de grens met Swaziland misten we een afslag. Toen we omkeerden werden we aangehouden door een 'big momma' in legerkleding. Waarom we zojuist niet waren gestopt bij het stopbord. We moesten uitstappen en als kleine kinderen maar even naar het bord gaan kijken. We werden uitgehoord en moesten onze bagage laten zien. Toen ik de 'mijn vriendin is een dokter'-kaart speelde bleek er ineens geen enkel probleem meer te zijn en mochten we direct doorrijden.
Het volgende obstakel was de grens van Swaziland. Ik zal in het kort uitleggen hoe het er daar aan toe gaat. Eerst krijg je een papier en moet je van twee verschillende balies een stempel zien te krijgen: één dat je niks hebt aan te geven, één dat je ZA verlaat. Bij een slagboom geef je dat papier weer af en controleren ze de auto (door ernaar te kijken ofzo, we hoefden de auto niet eens uit). In het volgende gebouw krijg je een stempel in je paspoort dat je Swaziland in wilt en dat je toegelaten wordt. Ten slotte koop je een permit voor de auto.
Na Swaziland te hebben doorkruist wilden we aan de andere kant ZA weer in, en konden we dus weer opnieuw beginnen. Om het extra moeilijk te maken wilden we hierbij ons visum voor ZA laten verlengen. Eva wil wat langer blijven zodat ze nog een extra coschap kan doen op de anesthesiologie, en ik kan dan direct vanuit hier doorvliegen naar Dubai. Verbazingwekkend genoeg ontvingen we deze stempel zonder al te veel moeite. We hebben meteen tickets geboekt voor Eva: 20 januari vliegt ze naar Dubai en 26 januari terug naar Nederland.
Met Marije en Stefan verbleven we in een hostel naast het Kruger Park, waar we alvast een voorproefje kregen op een superleuk weekend. Giraffen en zebra's stonden aan de andere kant van de rivier te grazen. De volgende ochtend zijn we op tijd het park ingegaan. We waren nog geen kwartier binnen of we stonden al in een soort van file. Enigszins leuk aan de files in Kruger, is dat ze vaak worden veroorzaakt door een interessant dier. Zo ook hier: een drietal leeuwen passeerde ons in de bosjes. Helaas was het dringen voor een leuke foto, dus al snel besloten we maar door te rijden en van de grote weg af te gaan. Niet veel later zagen we een olifant die ons een mooie show gaf door zichzelf met modder te bespuiten. Vervolgens gooide Marije haar haviksogen in de strijd en spotte op afstand een luipaard die in een boom net zat te genieten van zijn lunch. Onze big five (leeuw, luipaard, olifant, neushoorn, buffel) was compleet.
Nadat we hadden ingecheckt bij onze tent in een van de rest camps, zijn we nog een stuk gaan rijden. Tegen het einde van de route kwamen we een eekhoorn op de weg tegen. Die hadden we nog niet eerder gezien, dus pas na een aantal foto's te hebben gemaakt wilden we weer verder rijden. Op dat moment besloot een luipaard recht voor ons de weg over te steken om vervolgens weer achter de struiken te verdwijnen. 's Avonds hebben we nog een night tour gedaan, waarna we weer wat dieren op onze lijst konden afstrepen.
Zaterdagochtend vertrokken we richting het zuiden en hoefden we niet lang te wachten tot we drie leeuwen langs de kant van de weg tegenkwamen. Het werd nog leuker toen er een safariauto langs kwam vol Nederlanders die op zijn 'asociaal Nederlands' even ongewild verslag deden van de leeuwen. 'Kijk die leeuw eens liggen met zijn poten omhoog.' 'Jáá, wat zou jij doen als het zo warm was.'
's Avonds ruilden we Kruger Park in voor Hazyview, vanaf waar we zondag de panorama-route hebben gereden. Maar voordat we weg konden bracht de overgebleven liter pannenkoekenbeslag ons nog een kleine verrassing. Door een sissend geluid van onder de stoel vlogen we alle vier de auto uit. De laatste fles beslag was tijdens het uitladen van de auto blijkbaar onder de stoel gerold, en was gedurende vijf dagen behoorlijk gaan gisten. Een half uur en flink wat schoonmaakmiddel later konden we dan toch vertrekken, hoewel de auto waarschijnlijk nooit meer hetzelfde zal ruiken.
De Lonely Planet beschrijft de panorama-route als een mooie trip met veel watervallen en uitkijkpunten. Maar die Afrikanen zijn zo dom nog niet, en vragen bij iedere lokatie steeds een paar rand toegang. 's Middags gingen we braaien bij de Blyde River Canyon. Tijdens het aanmaken van de braai vocht Eva een gevecht uit met de apen. Toen ze voor de keuze kwam tussen de chips of de zak broodjes koos Eva voor de chips en de apen voor de broodjes. In een moedige poging van Stefan om de aap uit zijn boom te schudden propte de aap zijn mond vol met brood en gooide de rest naar beneden, waarna de andere apen weer achter Stefan aan kwamen. Het was hilarisch en dat vonden ook alle Afrikanen die ons uitlachten.
's Avonds zijn we uit eten geweest en werden Stefan en ik nog even flink ingemaakt met Tichu, we moesten het bekopen met een verlies van 1000 tegen 50. Blijven oefenen Stefan... Nadat we maandagochtend hadden ontbeten met pannenkoeken moesten Stefan en Marije vertrekken naar het vliegveld. Het was echt een ongelofelijk leuk weekend waarin we veel hebben gezien en gedaan maar nog veel meer gelachen, we missen jullie hier nu al!
Onze navigatie stond wederom ingesteld op Budget om onze auto om te ruilen. Deze keer maakte de auto een raar geluid tijdens het rijden. Zonder enige moeite kregen we een nieuwe Corolla en konden we onze reis voortzetten richting het zuiden. Afgelopen nacht hebben we voor het eerst gekampeerd, net boven Swaziland, en nu zitten we op een camping in Swaziland zelf. Waar we verder nog heen gaan zal de tijd leren, maar het wordt vast en zeker een heel avontuur.
P.S. Gefeliciteerd met je verjaardag Berend!!!
-
20 November 2012 - 22:36
Tilly:
Hartelijk dank voor mijn denkbeeldige reis door het Kruger Park. Met jullie verhalen ben ik steeds even met je mee. Geniet en laat ons niet te lang wachten om weer mee te mogen genieten!!
groetjes,
Tilly -
21 November 2012 - 10:51
Sterre:
Wauw, ik ben zo jaloers! Al denk ik dat ik ook maar dokter word, voordat ik zo'n reis zou maken, dat schijnt je nogal te helpen :) Haha, vooral die eekhoorn is leuk, op de één of andere manier verwacht je die niet.
Ik spreek jullie wel weer!
Sterre
ps. wat was er nou met die laatste liter pannenkoeken beslag? :P -
22 November 2012 - 22:25
Jae.koopman@ziggo.nl:
Lieve Michiel en Eva,
Wat een heerlijk verhaal weer, ik zie het zo voor me allemaal. Als de stroopwafels niet aanslaan in Dubai, kun je altijd nog pannenkoeken gaan bakken Michiel! En de Afrikaanse parken lijken zo geweldig als ik altijd hoor. Ook bijzonder om daar een aantal dagen met Stefan en Marije op te kunnen trekken, zo ver weg en toch vrienden in de buurt. Het klinkt heel afwisselend allemaal. Berend en ik zijn samen uit eten geweest op zijn verjaardag...ook bijzonder te noemen, zeker voor herhaling vatbaar. Hij liet me de foto van jullie tent zien, dat beeld komt mij dan weer bekend voor. Nog heel veel plezier samen en ben benieuwd naar de volgende avonturen.
Liefs en dikke zoen, Judith
-
26 November 2012 - 00:12
Roos:
Waaaaaauw! Vet gruwelijke foto's! En verhaal, whahaha, ik zit hier als een idioot in mijn eentje in de bieb te lachen.. :) Ik had de hoop dat jullie verslag me zou inspireren voor mijn essay over Afrika en dat heeft het zeker gedaan, maar ik weet niet of 't op de juiste manier is ;) Echt cool hoor al die dieren! Eva, ik verwachtte minstens 3000 foto's van de eekhoorn, maar niet dus deze trip?? Michiel, leuk geschreven, je hebt mijn avond gemaakt! Jammer wel, dat Stefan en Marije er van door zijn! Maar dit beooft wat voor jullie reis! Geniet ervan verder!! Ik zal maar niet meer de nutteloze suggestie tot skype doen, want internet is vast ver te zoeken daar.. (Een adres voor een kerstkaart zit er vast ook niet in?? In Dubai mag ook, whatever..) Veel plezier hoe dan ook, ik denk aan jullie! Liefs! xxxxx -
01 December 2012 - 18:30
Peter:
H0i kanjers.
Wat een geweldig verslag, en Michiel wat hebben jullie een (hollands spreekwoord) een bruinnleven.
Maar wel goed om te leze/horen dat het allemaal goed gaat met jullie. Daar gaat het uiteindelijk om,
als achterblijvers.
Heb echt een enorme bewondering van jullie onderneminsschap. Van het het kaaslandeje naar de kangeroe,s, dan naar de rimboe, en dan naar de opec. Misschien kan je nog een deal maken om
de stroopwafels om te zetten in goedkopere olie.
Toppie,
Lees je ook nog de mails die ik je op je eigen adres stuur??
Peter en Liliane. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX -
02 December 2012 - 13:11
Papa (Frank):
Het heeft ff geduurd voordat ik jullie verhaal zag, maar het is fantastisch om te lezen en daarmee ook een beetje te ervaren wat jullie meemaken!
Kan niet wachten op het vervolg!
Fijne reis
Groetjes
Frank
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
