Een zeurverhaal
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Michiel en Eva
22 Maart 2014 | Thailand, Chiang Mai
Disclaimer: dit is een beetje een zeurstuk geworden. Onze afgelopen weken werden geteisterd door een onafgebroken stroom pech. Mijn val in Laos bleek nog maar het begin, hoewel het wel meteen een van de dieptepunten was. Voor de rest was het vooral veel klein leed, maar het andere dieptepunt was dat een SD-kaartje vol foto's is gecrasht. Voor de f*cking tweede keer deze reis. De eerste keer is het Michiel gelukt een groot deel van de bestanden terug te halen, nu lijkt het wel wat lastiger te gaan worden.. Om die reden dus ook geen beeld bij deze lap tekst!
Goed, jullie zijn gewaarschuwd.
Terug naar onze laatste stop in Laos. In het meest zuidelijke puntje van het land is er een verwijding van de rivier de Mekong, met daarin een heleboel eilandjes: de 4000 Islands. Wij gingen naar Don Det, het eiland dat onder toeristen bekend staat als ultieme chill-plek. Ongeveer een halve minuut nadat we het eiland opliepen kwamen we Dylan en Bernadette alweer tegen, en later ook Yaniv en Juan (van de loop). Eigen hutje aan de rivier, veel in de hangmat liggen lezen, af en toe een rondje voor eten en drinken. Iedereen vond het extreem relaxt -- behalve ik. De buitentemperatuur was 40C, ik was grieperig, had veel pijn aan mijn knie, en kon door die stomme schaafwonden niet zwemmen in de rivier. Ik had echt wel zelfmedelijden toen de anderen in een band voorbij kwamen drijven. Uiteindelijk zijn we wel een paar dagen gebleven. Ondanks alles was het heel gezellig en het kwam juist ook wel goed uit om een paar dagen niks te doen.
Van Laos naar Cambodja namen we weer eens een bus from hell: te warm, te vol, teveel onnodige stops. Na een reis van 16 uur kwamen we om middernacht eindelijk aan in Phnom Penh. Een vieze stad; veel Cambodjaanse meisjes met te oude westerse mannen. Overigens waren we de eerste dagen wel echt verbaasd, hoeveel vriendelijker de mensen in Cambodja zijn dan in Vietnam en vooral Laos.
In Phnom Penh hebben we uiteraard de Killing Fields en het Toul Sleng Museum bezocht. Meest indrukwekkend en luguber waren de Killing Fields, waar in de jaren 70 duizenden mannen, vrouwen en kinderen zijn geexecuteerd en begraven. Een deel van de massagraven is geruimd, waarna honderden schedels zijn verzameld in een herdenkingsmonument. Een ander deel is vooralsnog met rust gelaten; op die plekken kan je duidelijk de botten en kleding zien die spontaan naar de oppervlakte zijn gekomen. Meest afschuwelijk vond ik de 'killing tree', waartegen baby's voor de ogen van hun moeder werden doodgeslagen. Bizar om te bedenken dat dit alles nog maar zo kort geleden is gebeurd. Die baby's zouden nu 36 zijn geweest.
Vanuit Phnom Penh zijn we (met een minibusje dit keer) verder gereisd naar Kampot in het zuiden van Cambodja. We hadden een paar mensen gesproken die heel enthousiast waren over dit plaatsje, maar wij vonden het eigenlijk best wel ingekakt en hebben na een dag onze weg vervolgd naar Sihanoukville. Daar vonden we het een stuk leuker. Eigenlijk een standaard toeristische kustplaats, maar wel met een erg gezellige sfeer. Daarnaast was Sihanoukville de poort naar Koh Rong Samloem.
Dit is een onbewoond eiland voor de kust van Cambodja waar we vier echt extreem relaxte dagen hebben doorgebracht. Eigen hutje aan het strand, veel in de hangmat liggen lezen, af en toe een rondje voor eten en drinken. Klinkt als de 4000 Islands? Het leek er totaal niet op. Belangrijk verschil was natuurlijk ook dat ik me nu een stuk beter voelde, maar daarnaast was de sfeer ook compleet anders. Koh Rong Samloem was zoveel mooier, rustiger, vriendelijker. Echt een van de hoogtepunten van onze reis tot nu toe. De foto's zouden het veel beter kunnen beschrijven!
Onze laatste halte in Cambodja was Siem Reap. Ook al hebben we voor ons gevoel al een miljoen tempels gezien, Angkor Wat konden we natuurlijk niet overslaan. Zestig dollar lichter kunnen we nu trots zeggen dat we een van de meest toeristische plekken ter wereld hebben gezien. Heel mooi, maar ook een erg scherp contrast met Koh Rong Samloem, en ik weet wel welke van die twee ik liever nog eens zou bezoeken! Vermeldenswaardig vond ik wel Ta Prohm, de zogenaamde 'Tomb Raider temple', die in de loop der jaren is overgroeid door enorme bomen. Ook hiervan hebben we supertoffe foto's, hopelijk zien we ze ooit nog terug..
Ondertussen zijn we al van Siem Reap naar Bangkok gevlogen en van daaruit met de trein naar Chiang Mai gegaan. Volgende keer meer over Thailand! ;)
Goed, jullie zijn gewaarschuwd.
Terug naar onze laatste stop in Laos. In het meest zuidelijke puntje van het land is er een verwijding van de rivier de Mekong, met daarin een heleboel eilandjes: de 4000 Islands. Wij gingen naar Don Det, het eiland dat onder toeristen bekend staat als ultieme chill-plek. Ongeveer een halve minuut nadat we het eiland opliepen kwamen we Dylan en Bernadette alweer tegen, en later ook Yaniv en Juan (van de loop). Eigen hutje aan de rivier, veel in de hangmat liggen lezen, af en toe een rondje voor eten en drinken. Iedereen vond het extreem relaxt -- behalve ik. De buitentemperatuur was 40C, ik was grieperig, had veel pijn aan mijn knie, en kon door die stomme schaafwonden niet zwemmen in de rivier. Ik had echt wel zelfmedelijden toen de anderen in een band voorbij kwamen drijven. Uiteindelijk zijn we wel een paar dagen gebleven. Ondanks alles was het heel gezellig en het kwam juist ook wel goed uit om een paar dagen niks te doen.
Van Laos naar Cambodja namen we weer eens een bus from hell: te warm, te vol, teveel onnodige stops. Na een reis van 16 uur kwamen we om middernacht eindelijk aan in Phnom Penh. Een vieze stad; veel Cambodjaanse meisjes met te oude westerse mannen. Overigens waren we de eerste dagen wel echt verbaasd, hoeveel vriendelijker de mensen in Cambodja zijn dan in Vietnam en vooral Laos.
In Phnom Penh hebben we uiteraard de Killing Fields en het Toul Sleng Museum bezocht. Meest indrukwekkend en luguber waren de Killing Fields, waar in de jaren 70 duizenden mannen, vrouwen en kinderen zijn geexecuteerd en begraven. Een deel van de massagraven is geruimd, waarna honderden schedels zijn verzameld in een herdenkingsmonument. Een ander deel is vooralsnog met rust gelaten; op die plekken kan je duidelijk de botten en kleding zien die spontaan naar de oppervlakte zijn gekomen. Meest afschuwelijk vond ik de 'killing tree', waartegen baby's voor de ogen van hun moeder werden doodgeslagen. Bizar om te bedenken dat dit alles nog maar zo kort geleden is gebeurd. Die baby's zouden nu 36 zijn geweest.
Vanuit Phnom Penh zijn we (met een minibusje dit keer) verder gereisd naar Kampot in het zuiden van Cambodja. We hadden een paar mensen gesproken die heel enthousiast waren over dit plaatsje, maar wij vonden het eigenlijk best wel ingekakt en hebben na een dag onze weg vervolgd naar Sihanoukville. Daar vonden we het een stuk leuker. Eigenlijk een standaard toeristische kustplaats, maar wel met een erg gezellige sfeer. Daarnaast was Sihanoukville de poort naar Koh Rong Samloem.
Dit is een onbewoond eiland voor de kust van Cambodja waar we vier echt extreem relaxte dagen hebben doorgebracht. Eigen hutje aan het strand, veel in de hangmat liggen lezen, af en toe een rondje voor eten en drinken. Klinkt als de 4000 Islands? Het leek er totaal niet op. Belangrijk verschil was natuurlijk ook dat ik me nu een stuk beter voelde, maar daarnaast was de sfeer ook compleet anders. Koh Rong Samloem was zoveel mooier, rustiger, vriendelijker. Echt een van de hoogtepunten van onze reis tot nu toe. De foto's zouden het veel beter kunnen beschrijven!
Onze laatste halte in Cambodja was Siem Reap. Ook al hebben we voor ons gevoel al een miljoen tempels gezien, Angkor Wat konden we natuurlijk niet overslaan. Zestig dollar lichter kunnen we nu trots zeggen dat we een van de meest toeristische plekken ter wereld hebben gezien. Heel mooi, maar ook een erg scherp contrast met Koh Rong Samloem, en ik weet wel welke van die twee ik liever nog eens zou bezoeken! Vermeldenswaardig vond ik wel Ta Prohm, de zogenaamde 'Tomb Raider temple', die in de loop der jaren is overgroeid door enorme bomen. Ook hiervan hebben we supertoffe foto's, hopelijk zien we ze ooit nog terug..
Ondertussen zijn we al van Siem Reap naar Bangkok gevlogen en van daaruit met de trein naar Chiang Mai gegaan. Volgende keer meer over Thailand! ;)
-
22 Maart 2014 - 16:45
Astrid:
Niets zeurverhaal, hartstikke leuk en boeiend om te lezen! Behalve dat je je niet lekker voelde en dat de foto's 'zoek' zijn.....:-(! Maar je voelde je ondertussen weer n stuk beter en gewoon weer verder foto's maken :-)! Geniet en veel plezier, liefs Astrid Xx
-
22 Maart 2014 - 17:52
Thea:
Super om weer te lezen hoe het met jullie gaat en af en toe wat minder leuke dingen maar heel veel leuke -
22 Maart 2014 - 18:38
Ellen:
Zeuren?
Ik noem dat gewoon realiteit....
Maar soms zit het mee, soms zit het wat minder mee!
Vooruit kijken en gewoon weer lekker alles binnen laten komen...
Geniet!!! XXX -
23 Maart 2014 - 11:54
Ina Koopman :
eva je verslag gelezen jammer van je foto,s wie weet komt ,t nog goed geweldig toch zo,n reis en alle wel en wee hoord daarbij vandaag gaan we naar huizen met edwin van harte gefeliciteerd met papa zijn 55ste verjaardag en ook met je lieve zus Roos 23jaar alle goeds en dikke kus met knuffel voor jullie allebei van oma ina en opa jaap -
23 Maart 2014 - 14:56
Willemien:
Leuk te lezen dat je op dezelfde plekken als Evelien bent geweest. Ik duim voor de foto's!
Veel plezier nog samen. ' -
24 Maart 2014 - 14:21
Ageeth:
Wat een avonturen! Geweldig om te lezen, ik heb bijna het gevoel dat ik meereis! Jammer van de foto's want dat geeft een nog beter beeld! Moeten we toch zelf maar gaan... Heel veel plezier en succes in Thailand! Dikke kus Ageeth
-
25 Maart 2014 - 18:42
Judith:
Alle pech en ellende zijn later de leukste verhalen!!!!
Hoort erbij ja, maar natuurlijk liever niet. Nu de vette weken hopelijk weer aangebroken.
Bijna terug van jullie motorreis, ben benieuwd naar het vervolg. dikke zoen. -
27 Maart 2014 - 18:36
Papa:
Hoi Eva & Michiel,
Als jullie 65 zijn, lach je erom!!
In elk geval weer leuk om te lezen - net zo kleurrijk als foto's (hoewel we toch ook nog hopen dat ze nog terug te toveren zijn)
Veel succes & plezier op het volgende deel van de reis! Hoop snel weer wat te zien & te lezen!
Groetjes & xxx,
Papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
