Orangutan
Door: Michiel
Blijf op de hoogte en volg Michiel en Eva
21 April 2014 | Indonesië, Medan
Na het moeilijke afscheid in en van Koh Tao ging onze reis verder naar Koh Lanta. Wederom een eiland, maar deze keer aan de westkust van Thailand. In tegenstelling tot Koh Tao was dit eiland compleet uitgestorven. Op een handvol andere toeristen na waren wij de enige westerlingen op het eiland. Het zuiden van Thailand wordt vooral bevolkt door moslims, die ergens in de geschiedenis als slaven naar Thailand zijn gehaald, later zijn bevrijd en samen in het zuiden zijn gaan wonen.
Met de motor (lees: scooter) hebben we het eiland rond gereden wat ongeveer een half uur rijden is. Na wat stops voor eten en het boeken van bustickets belandden we bij een resort aan het strand waar we de rest van de middag "stiekem" aan het zwembad hebben gelegen.
De volgende dag stond weer een lange busrit op het programma naar Georgetown, Maleisië. Georgetown is (weer) een eiland maar te bereiken met een bizar lange brug. Het was best fijn om weer eens in een normale stad te zijn met een groot winkelcentrum, goede restaurants en een bioscoop, waar we Divergent hebben gezien. Het enige probleem met Georgetown was dat ze geen ATM hebben die onze pinpas accepteert.
Na Georgetown zijn we naar Tanah Rata in de Cameron Highlands gegaan, een dorpje van één straat. De Cameron Highlands staan bekend om hun theeplantages en aardbeienkwekerijen (en zoals onze tour guide zei: aardbeienshirtjes, aardbeienmutsen, aardbeienkussens, aardbeiensokken, aarbeienkettingen, aardbeienoorwarmers, aardbeiensnoepjes, aardbeienparaplu's, aardbeien alles ahhhhhhh).
De extreme stortbuien die elke middag om drie uur begonnen hadden we in Georgetown ook al meegemaakt, maar de kou was nieuw voor ons en de lange broek en trui moesten helemaal van onderuit de tas komen om ons 's avonds warm te houden.
In Cameron Highlands hebben we twee dagen doorgebracht. De eerste dag hebben we in twee uur een berg beklommen om in het regenwoud een van de meest bizarre parasieten te zien, rafflesia. Een soort bloemachtig iets dat ongeveer vijf dagen op een uit de kluiten gewasssen bloem lijkt, en daarna verandert in wat lijkt op een uit de kluiten gewassen hoop stront.
De tweede dag zijn we naar de theeplantages en het mossy forest geweest. Een wat kortere tour maar minstens net zo mooi. De theeplantages bevinden zich midden in de bergen wat prachtige uitzichten oplevert. Nog geen kilometer verder begint het regenwoud waar we een stuk doorheen zijn gelopen onder leiding van een hilarische guide.
Na Cameron Highlands zijn we met de bus naar Kuala Lumpur gereden waar we één dag hebben doorgebracht, eigenlijk vooral in het winkelcentrum en wederom in de bioscoop.
Toen was het tijd om voorlopig het "vasteland" te verlaten en naar Indonesië te vliegen. We vlogen naar Medan, Sumatra en namen de bus naar Bukit Lawang. Daar zit ik nu dit verhaaltje te schrijven, vanuit een houten bungalow uitkijkend op de rivier, met aan de overkant de jungle en af en toe een rondslingerende aap.
De afgelopen twee dagen hebben we in de jungle doorgebracht. Onder leiding van "Jungle Edie" zijn we woensdagochtend de jungle in gegaan op zoek naar orangutans. Ik geloof dat we nog geen half uur onderweg waren voordat we welkom werden geheten door een groep gibbons. Nog geen vijf minuten later kwamen we de eerste orangutan-familie tegen: mama, baby en kindje. De rest van de hike duurde zeven uur en zagen we nog drie dezelfde groepjes orangutans. Elke keer was weer even bijzonder, wat een geweldig iets om in het wild deze mensaap te mogen zien. De hike zelf was uitputtend, bergen op en af klimmen maar elke stap was het meer dan waard! Uiteindelijk kwamen we in een tentenkamp langs de rivier, waar we die nacht hebben geslapen. Even voor de duidelijkheid, tenten zijn hier gewoon wat bamboepalen met zeilen eroverheen en we hadden geen luchtbedden o.i.d.
Na een heerlijk local dinner, een moeilijke nacht en heerlijk ontbijt gingen we raftend over de rivier terug naar Bukit Lawang, waar we de komende drie dagen het paasweekend gaan overleven, oftewel helemaal niks doen.
De komende twee (en tevens laatste) weken gaan we nog naar Bali, Lombok en de Gili-eilanden.
Met de motor (lees: scooter) hebben we het eiland rond gereden wat ongeveer een half uur rijden is. Na wat stops voor eten en het boeken van bustickets belandden we bij een resort aan het strand waar we de rest van de middag "stiekem" aan het zwembad hebben gelegen.
De volgende dag stond weer een lange busrit op het programma naar Georgetown, Maleisië. Georgetown is (weer) een eiland maar te bereiken met een bizar lange brug. Het was best fijn om weer eens in een normale stad te zijn met een groot winkelcentrum, goede restaurants en een bioscoop, waar we Divergent hebben gezien. Het enige probleem met Georgetown was dat ze geen ATM hebben die onze pinpas accepteert.
Na Georgetown zijn we naar Tanah Rata in de Cameron Highlands gegaan, een dorpje van één straat. De Cameron Highlands staan bekend om hun theeplantages en aardbeienkwekerijen (en zoals onze tour guide zei: aardbeienshirtjes, aardbeienmutsen, aardbeienkussens, aardbeiensokken, aarbeienkettingen, aardbeienoorwarmers, aardbeiensnoepjes, aardbeienparaplu's, aardbeien alles ahhhhhhh).
De extreme stortbuien die elke middag om drie uur begonnen hadden we in Georgetown ook al meegemaakt, maar de kou was nieuw voor ons en de lange broek en trui moesten helemaal van onderuit de tas komen om ons 's avonds warm te houden.
In Cameron Highlands hebben we twee dagen doorgebracht. De eerste dag hebben we in twee uur een berg beklommen om in het regenwoud een van de meest bizarre parasieten te zien, rafflesia. Een soort bloemachtig iets dat ongeveer vijf dagen op een uit de kluiten gewasssen bloem lijkt, en daarna verandert in wat lijkt op een uit de kluiten gewassen hoop stront.
De tweede dag zijn we naar de theeplantages en het mossy forest geweest. Een wat kortere tour maar minstens net zo mooi. De theeplantages bevinden zich midden in de bergen wat prachtige uitzichten oplevert. Nog geen kilometer verder begint het regenwoud waar we een stuk doorheen zijn gelopen onder leiding van een hilarische guide.
Na Cameron Highlands zijn we met de bus naar Kuala Lumpur gereden waar we één dag hebben doorgebracht, eigenlijk vooral in het winkelcentrum en wederom in de bioscoop.
Toen was het tijd om voorlopig het "vasteland" te verlaten en naar Indonesië te vliegen. We vlogen naar Medan, Sumatra en namen de bus naar Bukit Lawang. Daar zit ik nu dit verhaaltje te schrijven, vanuit een houten bungalow uitkijkend op de rivier, met aan de overkant de jungle en af en toe een rondslingerende aap.
De afgelopen twee dagen hebben we in de jungle doorgebracht. Onder leiding van "Jungle Edie" zijn we woensdagochtend de jungle in gegaan op zoek naar orangutans. Ik geloof dat we nog geen half uur onderweg waren voordat we welkom werden geheten door een groep gibbons. Nog geen vijf minuten later kwamen we de eerste orangutan-familie tegen: mama, baby en kindje. De rest van de hike duurde zeven uur en zagen we nog drie dezelfde groepjes orangutans. Elke keer was weer even bijzonder, wat een geweldig iets om in het wild deze mensaap te mogen zien. De hike zelf was uitputtend, bergen op en af klimmen maar elke stap was het meer dan waard! Uiteindelijk kwamen we in een tentenkamp langs de rivier, waar we die nacht hebben geslapen. Even voor de duidelijkheid, tenten zijn hier gewoon wat bamboepalen met zeilen eroverheen en we hadden geen luchtbedden o.i.d.
Na een heerlijk local dinner, een moeilijke nacht en heerlijk ontbijt gingen we raftend over de rivier terug naar Bukit Lawang, waar we de komende drie dagen het paasweekend gaan overleven, oftewel helemaal niks doen.
De komende twee (en tevens laatste) weken gaan we nog naar Bali, Lombok en de Gili-eilanden.
-
21 April 2014 - 12:11
Judith:
Klinkt jaloersmakend!! De laatste weekjes aangebroken. geniet ervan en tot snel.
kusjes -
21 April 2014 - 12:21
Judith Van Delft:
Leuk, klinkt heel bekend!! GENIet er nog ven van! -
21 April 2014 - 12:28
Ellen:
Geen fot's ? Of moet ik gewoon in de spiegel kijken!? -
21 April 2014 - 23:17
Ellen:
Oeps, wel foto's!
En nog prachtige ook!!
Super!!! -
22 April 2014 - 02:12
Sterre:
Ik hoop dat jullie aardbeiensokken meenemen! -
30 April 2014 - 19:40
Oma Ina:
lieve michiel en eva dus jullie komen weer snel thuis we kijken al naar jullie uit en horen dan nog uit gebreiden verhalen met foto,s erbij geniet er nog maar van de laatste dagen maar het is hier ook gezellig het is volop zomer wij wensen jullie een heel goede reis terug en dan spoedig tot ziens of krijgen we toch nog een verslagje met foto.s te zien via de mail dat is zo geweldig leuk anders tot ziens een knuffel en een dikke zoen van opa jaap en oma ina wij houden van jullie allebei veel liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
